W kolekcji rękopisów biblioteki L. J. Szersznika, wśród łacińskich średniowiecznych kodeksów oraz nowożytnych tekstów, dość dobrze  już znanych jako źródła do historii Śląska, znajduje się też kilka zagadkowych i cokolwiek dla nas egzotycznych obiektów. Są to rękopisy wschodnie pisane różnymi odmianami pisma arabskiego i, jak się wydaje, w różnych językach. Różne też były ich losy, zanim trafiły do biblioteki cieszyńskiego uczonego. Dzięki skrupulatności tego ostatniego, pochodzenie przynajmniej niektórych z nich jest znane.