De humani corporis fabrica libri septem. Najsłynniejsze XVI-wieczne dzieło o anatomii człowieka

W piątek 18 maja 2018 r. o godz. 17.00 Książnica Cieszyńska zaprasza na kolejne spotkanie w ramach cyklu „Cymelia i osobliwości w zbiorach Książnicy Cieszyńskiej”, które odbędzie się w sali konferencyjnej biblioteki. Celem zainaugurowanego w 2015 r. cyklu jest prezentacja najcenniejszych, najokazalszych i najbardziej znaczących – zarówno w skali Śląska Cieszyńskiego, jak też Polski czy Europy – druków i rękopisów. W ramach najnowszej odsłony cyklu zaprezentowane zostanie najsłynniejsze XVI-wieczne dzieło poświęcone anatomii człowieka. Prezentację poprowadzi Krzysztof Kleczek.

Portret Andreasa Vesaliusa, zamieszczony na stronie poprzedzającej początek pierwszej księgi „De humani corporis fabrica”. Autorem portretu był Jan van Calcar, niderlandzki malarz i rysownik, uczeń Tycjana.

Do czasów Renesansu niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie medycyny pozostawał Klaudiusz Galen (ok. 130-200) – rzymski lekarz greckiego pochodzenia. Wywarł on szczególny wpływ na anatomię, stanowiącą jedną z głównych gałęzi medycyny. W XVI w. wyzwanie Galenowi i jego spuściźnie rzucił urodzony w Brukseli Andreas Vesalius (1514-1564) – doktor medycyny, profesor uniwersytetu w Lowanium oraz nadworny medyk cesarza Karola V, uważany współcześnie za prekursora nowoczesnej anatomii: „Vesaliusa należy uznać za twórcę współczesnej anatomii nie dlatego, że pierwszy wpadł na pomysł osobistego sprawdzenia budowy ciała ludzkiego, gdyż i przed nim już wykonywano sekcje zwłok, ale dlatego, że stworzył on w niesłychanie krótkim czasie dzieło, które anatomię człowieka ukazało jako naukę, i ponieważ zaprezentowane przez niego wyniki badań anatomicznych stały się podstawą rozwoju całej współczesnej medycyny (Johann Dankmeijer)”. Wzmiankowane dzieło, zatytułowane De humani corporis fabrica libri septem (Traktat o budowie ciała ludzkiego), zostało opublikowane w 1543 r. w bazylejskiej oficynie wydawniczej Johannesa Oporinusa, stanowiąc opus magnum Andreasa Vesaliusa.

Niewątpliwie jedną z cech wyróżniających dzieło Vesaliusa są ilustracje, których nie sposób nie docenić również pod względem artystycznym. Znaczenie ilustracji podkreślają słowa samego autora dzieła: „Dzieło opracowałem w taki sposób, ażeby nawet ci, którzy nie mogą uczestniczyć osobiście w sekcjach, mogli poznać dobrze anatomię. Ilustrowałem to dzieło rycinami, które wiernie oddają wygląd narządów”. Zdaniem Vesaliusa, tablice anatomiczne miały zachęcać studentów do uczestnictwa w sekcjach. Dzieło De humani corporis fabrica zawiera 300 drzeworytowych ilustracji, pochodzących, jak się powszechnie uważa, z warsztatu Tycjana. Drzeworyty ilustrują budowę anatomiczną ludzkiego ciała. Są to projekcje zarówno całych układów, jak i ich szczegółowych elementów. Projekcje poszczególnych układów (np. kostnego czy też mięśniowego) przedstawione są w różnych, często nienaturalnych pozach, które Vesalius umieścił z rozmysłem w celu pełniejszego uwydatnienia struktur anatomicznych. Wartość ilustracji i uniwersalny, ponadczasowy charakter całości dzieła podkreśla również fakt, że ponad 200 lat później autorzy Wielkiej Encyklopedii Francuskiej, ilustrując hasło „Anatomia”, wzorowali się – czy wręcz kopiowali – przedstawienia ludzkiego szkieletu pochodzące z dzieła Vesaliusa.

W 1802 roku cieszyński jezuita Leopold Jan Szersznik wszedł w posiadanie egzemplarza drugiej edycji De humani corporis fabrica, która ukazała się w 1555 roku i, podobnie jak pierwsza, została wydrukowana w oficynie wydawniczej Johannesa Oporinusa w Bazylei. Na bibliotecznym regale udostępnionej przez Szersznika publicznie w 1802 roku biblioteki dzieło to zajęło jakże symboliczne miejsce, poprzedzając XVI-wieczne wydania dzieł Hipokratesa i Galena

Krzysztof Kleczek