Kolejny pokaz z cyklu „Cymelia i osobliwości w zbiorach Książnicy Cieszyńskiej” odbędzie się w piątek 31 marca 2017 o godz. 17.00 w sali konferencyjnej Książąnicy. Tym razem prezentacja poświęcona będzie rękopiśmiennemu pergaminowemu zwojowi przechowywanemu w bibliotece Leopolda Jana Szersznika, jedynemu tego rodzaju zabytkowi w zbiorach placówki.
Zwój zawiera hebrajski tekst jednej z ksiąg biblijnych, starotestamentowej Księgi Estery. Historia opowiedziana w tej księdze stała się podstawą do ustanowienia jednego z najważniejszych, a zarazem najradośniejszych świąt żydowskich – święta Purim, obchodzonego do dziś w czternastym dniu miesiąca Adar czyli podczas ostatniej pełni księżyca przed równonocą wiosenną. O tym, kim była Estera, co znaczy nazwa Purim, na czym polegają obchody tego święta, jakie jest jego znaczenie dla wyznawców judaizmu, a także o tym, jaką rolę zwój Estery odgrywa podczas świętowania, opowie Anna Rusnok. Zagadką pozostaje natomiast zarówno dokładny wiek zwoju, jak i jego pochodzenie. Brak informacji co do sposobu nabycia i pochodzenia rękopisu skazuje nas na domysły w tej kwestii, ale i tymi refleksjami chcemy się podzielić z uczestnikami spotkania.
Strona tytułowa Biblii hebrajskiej, opracowanej przez teologa ewangelickiego Davida Clodiusa (1644-1684), działającego w Hamburgu i Gießen. Tajemnicze sformułowania „… Masoretarum, Kri, Ktif et qua sunt generis, notis instructa…” na stronie tytułowej, oznaczają, że mamy do czynienia z ujednoliconym, oficjalnym tekstem Starego Testamentu, tzw. masoreckim. Kri, Ktif albo Qerê-ketîb to z kolei uwagi w tekście hebrajskim, objaśniające jak dane słowo należy wymawiać.
Początek Księgi Estery
Początek Księgi Estery w Biblii Brzeskiej, pierwszej polskiej Biblii tłumaczonej z języków oryginalnych, m.in. hebrajskiego: „Sthało się za czasow Aswerusa, ktory panował od Indyiey aż do Etyopiey nad stem dwiemadziesty siedmia ziemic. Za tegoż czasu gdy Krol Aswerus siedział na stholicy krolestwa swego która była w Susan miescie głownem…”